Melancholie Een paar weken geleden geëindigd, een run afgerond dat stil was en zonder veel fanfare ondanks het feit dat het de magnetische in de hoofdrol speelde Lee do Hyun en bruisend In de Soo Young . Het drama trok enigszins lage beoordelingen aan, zelfs als het acteerwerk als briljant werd erkend, vanwege het controversiële onderwerp: specifiek een romantiek van leraren-student.
De uitvoering van dit uitgangspunt was echter zonder enige hint van verboden liefde. In de kern gaat Melancholia over een wiskundeleraar, Ji Yoon Soo (Im Soo Jung), die van haar werk houdt en uit een familie van wiskundigen komt. Ze wordt aangenomen door de zeer prestigieuze Asung High School, geleid door de Machiavellian Noh Jung Ah ( Jin Kyung ), als een middel om de wiskundige competitie -scores van de rijke, bevoorrechte (vaak vervelende) studenten te stimuleren die het bijwonen. Yoon Soo's creatieve, out-of-the-box en toegankelijke lesstijl stelt haar vaak op gespannen voet met Jung Ah, die gewoon wil dat Yoon Soo studenten alle antwoorden op vragen geeft en eenvoudige tests maakt, zodat ze allemaal slagen. Yoon Soo blijft aan haar wapens en blijft haar studenten uitdagen en is verrast en opgetogen wanneer ze gebeurt in een anonieme student die een moeilijk probleem oplost dat ze op een mededelingenbord stelde.
Haar jacht op hem leidt haar naar Baek Seung Yoo (Lee Do Hyun), een voormalig wiskundige wonderkind dat nu weigert er iets mee te doen. Yoon Soo is vastbesloten om te zien dat het talent van dit jongensgenius wordt erkend, in tegen de edicten van Jung Ah en alle Bigwig -ouders van de schoolkinderen die willen dat hun kinderen koste wat het kost slagen. Een vreselijk schandaal wordt overal op de middelbare school vervaardigd en uitgezonden, waardoor Yoon Soo gedwongen wordt om in schande te vertrekken. Jaren later vindt een succesvolle Seung Yoo Yoo Soo weer Soo, alleen ze is niets zoals ze vroeger was. Ze haat alles wat met wiskunde te maken heeft en lijkt zichzelf en haar leven te hebben opgegeven. Kunnen deze twee zielen elkaar genezen en de architecten van het schandaal confronteren die hun leven jaren geleden hebben verpest?
Bij 16 afleveringen is Melancholia een luchtige show om op een koude week over een kopje warme chocolademelk te kijken. Als dit niet genoeg is om je te overtuigen om de show te bekijken, lees dan om meer redenen verder!
Opmerking: dit is een spoilervrije recensie!
1. Het kleurenpalet en OST
Er is iets zo ontspannends aan melancholie ondanks het vaak hartverscheurende onderwerp. Het drama wordt neergeschoten in zachte pastelkleuren, met natuurlijke greens, blanken, bleke geel en roze zijn de voorgrond tijdens het gedeelte van de show die plaatsvindt in 2017. Post-time sprong, de show gunsten gedempte blauwgalerijen die de titulaire melancholie demonstreren en het verlies van het optimisme van de personages. Ongeacht de tijdsperiode, er is deze uitstraling van zachtheid die de hele show doordringt die geruststellend is en een verfrissend horloge zorgt. De OST is een aanvulling op deze stemming zoals te zien in Jemma's alles wat ik hieronder nodig heb.
2. Een realistische blik op de jongensgenius trope
We hebben jongens genieën veel gezien in K-drama's, van medische professionals in Dr. Romantic naar Een mooie geest naar people with near perfect recall in Vind me in je geheugen of bovennatuurlijke krachten in Memorist . Melancholia hanteert echter een andere aanpak. Het genie van Baek Seung Yoo wordt afgeschilderd als een last voor hem op een manier die realistisch medelijden oproept. Zijn ouders zien hem als een geldkoe, zodat ze hun neus kunnen doorbladeren in het zicht van de rijkere ouders. Seung Yoo is hun ticket voor een rijkere levensstijl, en ze laten hem het niet een seconde vergeten. Ze sturen hem naar prestigieuze scholen die hem tot op het bot exploiteren en zijn woedend als hij een mentaal wrak thuiskomt.
We hebben Seung Yoo ontmoet als iemand die is uitgegroeid tot zijn passie voor wiskunde. Ondanks dat hij de wereld in aantallen en hoeken ziet, weigert hij zijn ware zelf aan iemand meer te tonen omdat ze allemaal iets van hem willen. Yoon Soo is de enige die hem aanmoedigt om het te doen omdat hij wil , zodat dat diepgewortelde talent in hem kan floreren. Het is dan ook geen wonder dat hij een lichte verliefdheid wordt op de enige persoon die de wereld lijkt te zien zoals hij dat doet.
3. Lee Do Hyun's verbazingwekkende weergave van Baek Seung Yoo
Een mindere acteur heeft Baek Seung Yoo misschien in een karikatuur van een puppy-hond van een middelbare scholier gehad, maar in Lee Do Hyun's meesterlijke handen, wordt Seung Yoo een academicus in het lichaam van een student, iemand wiens hersenen veel geavanceerder zijn dan zijn jaren, maar die nog steeds een 18-jarige is met betrekking tot emotionele volwassenheid. Hij is een nuchtere tiener maar nog steeds een tiener. Het drama maakt duidelijk dat Seung Yoo niet oud is voor zijn leeftijd, alleen omdat hij ongelooflijk slim is. Zijn vermogen om te berekenen heeft niets te maken met zijn ontwikkelingsgroep. We zien flitsen van de man die Seung Yoo zal worden om te worden: zachtaardig, beschermend en zelfverzekerd. Maar Lee Do Hyun stopt daar in de tijdlijn van 2017 en vlees uit Seung Yoo als een man in 2021. Het is behoorlijk briljant gedaan.
4. Ik ben Soo Jung's uitstekende weergave van het verleden en heden van Yoon Soo
De weergave van Seung Yoo zou echter plat zinken als zijn scènepartner niets op tafel zou brengen, en ik ben Soo Jung haar A-game zeker. Als Yoon Soo van 2017 is ze niets anders dan professioneel en doet ze haar best om dit verbrijzelde kind terug te halen naar de wereld waar hij eigenlijk van houdt. Ze is stevig met hem over de omvang van zijn talent en waar het hem kan brengen terwijl hij hem laat zien hoe breed wiskunde is als een veld en hoeveel de moderne wereld er op gedijt, zonder dat iemand het weet. Er is een ongelooflijke warmte die ze uitstraalt, en het is gemakkelijk om te zien waarom Seung Yoo uitgehongerd zou zijn om haar naar haar toe te trekken. We zien ook die versie van Yoon Soo langzaam afbrokkelen terwijl het schandaal toeslaat en haar leven is verwoest. De vreugde die ze in het leven had vervaagt langzaam. Ze is nog steeds dezelfde persoon, maar met alle kleur van haar uitgelopen. Desalniettemin is Yoon Soo nog een jager. Ik ben Soo Jung er altijd in slaagt haar personages te doordringen met een innerlijke kern van staal, en het komt echt door.
5. De ontmoeting van de geesten tussen Seung Yoo en Yoon Soo
Nu om de olifant in de kamer aan te spreken. Is deze romantiek ooit oké? Dat is een kwestie van persoonlijke voorkeur. De show zorgt echter voor dat er geen wederzijdse gevoelens waren tussen Seung Yoo en Yoon Soo, terwijl de twee student en leraar waren. Seung Yoo was zeker verliefd op Yoon Soo, maar het was niet een waar ze zich van bewust was, en de relatie werd niet ongepast. Als het iets was, was dit meer een ontmoeting van geesten, waarbij beiden opgewonden waren om iemand te vinden die de wereld kon zien zoals ze deden. Er was niets romantisch aan. Als Seung Yoo een middelbare schoolmeisje was geweest, zou dit zelfs als een mentorschapsverhaal worden beschouwd. Een contrasterend drama dat in me opkomt is Artsen , waar de mannelijke leraar openlijk iets had voor zijn vrouwelijke middelbare scholier en zelfs dramatisch achter haar achtervolgd. Hij heeft er misschien op gehandeld als de omstandigheden niet in de weg waren gezeten, wat ongepast zou zijn geweest.
Maar in melancholie, zelfs in 2021, duren alle romantische gevoelens tussen de twee lang om aan de slag te gaan. Seung Yoo is nooit de vrouw vergeten die zijn leven heeft gevormd en de hare had geruïneerd, maar Yoon Soo is begrijpelijkerwijs erg op hun hoede om dicht bij hem te komen. Ze hebben plaatsen in het leven geruild, waarbij ze nu wordt afgesloten en hij degene is die haar probeert terug te halen naar het veld waar ze van hield. Toch heeft Yoon Soo een leven om terug te winnen, en samenkomen met Seung Yoo zou alleen geloofwaardigheid lenen aan iedereen die wilde beweren dat ze in het verleden een ongepaste relatie hadden. Het is een begrijpelijk dilemma en de show behandelt het onderwerp met de gevoeligheid die het verdient.
Dus als je nog steeds debatteert over het bekijken van deze show, wees er dan zeker van dat er geen taboe of borderline illegale inhoud is. Als er iets is, is deze show erger naar elite middelbare scholen en de druk die studenten uitgeoefend om koste wat kost te slagen, evenals wat schadelijke ouderlijke verwachtingen voor jonge geesten doen. Het is jammer dat dit niet werd gefactureerd als een genezend drama of een kruistocht door twee mensen om de fouten uit het verleden recht te zetten, want dat is wat het werkelijk is. De negatieve pers was ongerechtvaardigd. Met de winter in volle gang en lente aan de horizon, is misschien nu misschien een goed moment om deze show eens te proberen. Het is misschien niet perfect, maar je loopt weg en voel je warm en wazig.
Bekijk de eerste aflevering hieronder:
Hey Mykpopmaniaers, heb je Melancholia bekeken? Wat vind je van het drama? Laat het ons weten in de reacties hieronder!
Shalini_a is een lange tijd Aziatisch-drama-verslaafde. Als ze geen drama's bekijkt, werkt ze als advocaat, fangirls over Ji gezongen en probeert de grootste fantasy -romantiek aller tijden af te maken. Volg haar op Twitter En Instagram en voel je vrij om haar alles te vragen!
Momenteel kijken: Bulgasal, Door de duisternis
Ik kijk uit naar: Adam, Militaire officier van justitie Doberman , Waarom haar? Grid, Link, Island, Insider, Tomorrow, Little Women, The Sound of Magic, Big Mouth, Chaebol's Youngest Son, Carter, Queen of the Scene, Black Knight
